Lieve Marc, negen jaar geleden…

Op de asverstrooiplek zitten we op een boomstronk tussen de varens.
Een serene rust, de wind laat de bomen fluisteren en de vogels fluiten volop.
Naast ons staan de zeven zonnebloemen die we zojuist in de grond gestoken hebben.
We zijn stil… in gedachten verzonken. We begrijpen elkaar, woorden hebben we niet nodig om elkaar te vertellen hoezeer we je missen!

“Lied voor het woud: Waar bomen vechten om het licht”
(uit Spinsels en Krabbels blz 135 van Marc)

Alex en Hannie