Lieve Marc,

Zeven jaar geleden…

Weer vroeg in het bos brengen we je zonnebloemen om te laten weten hoeveel we van je houden! Zeven zonnebloemen (pa, ma, Robert, Janine, Remco, Maud en Floor)… de laatste twee zonnetjes heb je nooit mogen kennen maar je zou zoveel van ze gehouden hebben… wat een gemis dat dit niet zo kan zijn… en wat missen we jou ontzettend veel!

“Elke letter die ik toevoeg aan het leven is er weer één
die moet bijdragen aan de zingeving maar waartoe?
Door dageraad omgeven kiest de rank zijn weg
Misschien is dat wat mijn geest liet leven”
(uit Spinsels en Krabbels, blz 39, Marc Pleizier)

Alex en Hannie